The Historian's Eye

The Beginning of  Khido Khundi game. ക്രിക്കറ്റ്, ഫുട്ബോൾ തുടങ്ങിയ കായികവിനോദങ്ങളുടെ ചരിത്രം നമുക്ക് സുപരിചിതമാണല്ലോ.  എന്നാൽ, ക്രിക്കറ്റിനേക്കാളും  ഫുട്ബോളിനേക്കാളും നമ്മുടെ രാജ്യം  നിരവധി നേട്ടങ്ങൾ കൊയ്ത ഒരു കായിക വിനോദമുണ്ട്. ചെറുപ്പം മുതൽ പാടത്തും പറമ്പിലും ക്രിക്കറ്റും ഫുട്ബോളുമൊക്കെ കളിക്കാനായി ഇറങ്ങിയപ്പോൾ   സാഹചര്യങ്ങൾ കൊണ്ട്  നമ്മൾ മലയാളികൾ മറന്നൊരു കായിക വിനോദം.  ഒളിമ്പിക്സിൽ ഇന്ത്യയ്ക്ക് സ്വർണത്തിളക്കം സമ്മാനിക്കുകയും  രാജ്യന്തര മത്സരങ്ങളിൽ  ഇന്ത്യയുടെ പ്രൗഢി കാത്തുസൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന   ഇന്ത്യയുടെ ദേശീയ കായികവിനോദം ഏതാണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ   ഭൂരിപക്ഷം ഇന്ത്യക്കാർക്കും പറയാൻ ഒരു പേരെ കാണൂ. ധ്യാൻ ചന്ദ് മുതൽ പി.ആർ ശ്രീജേഷ് വരെയുള്ളവർ രാജ്യത്തിന്റെ യശസ്സുയർത്തിയ കായികരൂപം. അതെ ഞാൻ പറഞ്ഞുവരുന്നത് ഹോക്കിയെക്കുറിച്ചാണ്. ഒളിംപിക്സിനെക്കാൾ  പഴക്കമുള്ള ഒരു ചരിത്രം അവകാശപ്പെടാനുണ്ട് ഹോക്കിക്ക്. ഇന്ത്യയുടെ പ്രധാന കായിക വിനോദങ്ങളിലൊന്നായി ഹോക്കി  എങ്ങനെ ഉയർന്നുവന്നുവെന്ന് നിങ്ങൾ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ?   ഹോക്കിയുടെ ഉത്ഭവം  മുതലുള്ള നാൾവഴികളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ  ഈ വിദേശ കായികവിനോദം

രമാബായി അംബേദ്കർ : അംബേദ്കർ എന്ന മനുഷ്യന് പിന്നിലെ  പെൺകരുത്ത്.  അംബേദ്കറും രമായും ഏതൊരു പുരുഷന്റെയും  ജീവിതവിജയത്തിന് പിന്നിൽ ഒരു സ്ത്രീയുണ്ടാകാം.  അത് ചിലപ്പോൾ അമ്മയാകാം, സഹോദരിയാകാം, ഭാര്യയാകാം, മറ്റു പലരുമാവാം.  പക്ഷേ, പലപ്പോഴും ആ പങ്കിനെ അംഗീകരിക്കാൻ നമ്മൾ തയ്യാറാകാറില്ല എന്നതാണ് യാഥാർഥ്യം.  അതുകൊണ്ടാണ് അവർ ചരിത്രത്തിന്റെ മുഖ്യധാരയിൽ നിന്ന്  അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നത്.  ഇന്ത്യയിലെ ദളിത് ജനതയുടെ സാമൂഹ്യനീതിക്കും ഉന്നമനത്തിനുമായി  സ്വന്തം ജീവിതം ഉഴിഞ്ഞുവെച്ച, ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടന ശില്പി ബാബാസാഹിബ് ഡോ. ബി. ആർ.അംബേദ്കറുടെ  ജീവിതത്തിലും ശക്തമായ പിന്തുണയായി ഒരു സ്ത്രീയുണ്ടായിരുന്നു.  രമാബായി എന്ന സ്ത്രീയുടെ ത്യാഗവും ഉറച്ച പിന്തുണയും തന്നെയാണ്  ഭീം എന്ന സാധാരണ മനുഷ്യനെ ഡോ. ഭീം റാവു അംബേദ്കറായി ഉയർത്തിയതെന്ന് നിസംശയം പറയാം. എന്നിട്ടും, അംബേദ്കറുടെ   പിന്നിലെ ആ സ്ത്രീ ശബ്ദത്തെ നമ്മൾ അവഗണിച്ചു. ചില പ്രാദേശിക ഭാഷാസിനിമകളും  എഴുത്തുകളും മാറ്റിനിർത്തിയാൽ അവരെക്കുറിച്ച് കൂടുതലൊന്നും ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ല.  അംബേദ്കറിനെ വായിക്കുമ്പോൾ അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം തന്നെ വായിക്കപ്പെടേണ്ട ഒരു പേരാണ്  അദ്ദേ

  ശരീരം തളർന്നിട്ടും മനസ്സ് തളരാത്ത ഒരു പെൺകുട്ടി. "വിൽമ റുഡോൾഫ്". സ്വന്തം ആത്മവിശ്വാസം കൊണ്ടും  നിശ്ചയദാർഢ്യം കൊണ്ടും ജീവിതം  വെട്ടിപ്പിടിച്ച നിരവധിപ്പേരുടെ  അനുഭവങ്ങൾ  നമ്മളിൽ പലരും  കേട്ടിട്ടുണ്ടാകും. അവരിൽ ചിലരെങ്കിലും നമ്മളിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയവർ  ആകാം.  അത്തരത്തിൽ  ആത്മവിശ്വാസം കൈമുതലാക്കി ജീവിതത്തിൽ പൊരുതി ജയിച്ച ഒരു വ്യക്തിയെ ഇന്ന്  നിങ്ങൾക്കായി  പരിചയപ്പെടുത്താം. "വിൽമ റുഡോൾഫ്". ഒരു പക്ഷേ, ആ പേര് നിങ്ങളിൽ ചിലരെങ്കിലും കേട്ടിട്ടുണ്ടാകും. പിന്നെന്താണ് ഇതിൽ  പുതുമയെന്ന്  ചോദിച്ചാൽ  കഴിഞ്ഞ ദിവസം രാത്രി വാട്സ്ആപ്പ് മെസ്സേജുകൾ നോക്കുന്നതിനിടയിൽ എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത്‌  വിൽമ റുഡോൾഫിനെക്കുറിച്ച്  ബ്ലോഗിൽ  എഴുതാമോ എന്ന് ചോദിച്ചിരുന്നു. ബ്ലോഗെഴുത്ത് തുടങ്ങിയതിന്  ശേഷം ഇത്തരമൊരു ചോദ്യം അഭിമുഖീകരിക്കുന്നത്  ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു. വായിച്ചറിഞ്ഞ അന്ന് മുതൽ വിൽമ റുഡോൾഫ് എന്ന സ്ത്രീയോട് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു അടുപ്പം എനിക്കും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു പക്ഷേ, അമ്മ പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുള്ള എനിക്ക് പോലും ഓർമ്മയില്ലാത്ത ഒരുപാട് വേദന സഹിച്ച  എന്റെ കുട്ടിക്കാലത്തെ കഥകളാകാം എന്നെ അവരിലേക്കടുപ്

മഹാരാജാസിന്റെ നാൾവഴികളിലൂടെ... ഓരോരുത്തർക്കും കലാലയ ജീവിതം ഓരോ ഓർമ്മകളാണ്. കലാലയത്തിന്റെ പടി  ഇറങ്ങുമ്പോൾ ആ കലാലയത്തെ ക്കുറിച്ച് എഴുതാതെ പോകാൻ എനിക്ക് ആകുന്നില്ല.  ഞാൻ പഠിച്ച  കലാലയ ത്തിന്റെ ചരിത്രം എഴുതാനുള്ള എളിയ ശ്രമം മാത്രമാണിത്. മഹാരാജാസ് എന്ന  കലാലയ മുത്തശ്ശിയുടെ ചരിത്രം ആരംഭിക്കുന്നത് 1845 -ൽ  കൊച്ചി  മഹാരാജാവ് ആയിരുന്ന  രാമവർമ്മയുടെ കാലത്ത് ആരംഭിച്ച എലിമെന്ററി സ്കൂളിൽ നിന്നാണ്. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന് മുമ്പുള്ള കൊച്ചിയുടെ വിദ്യാഭ്യാസ നിലവാര പട്ടിക ഏറെ കൗതുകം ഉളവാക്കുന്നതാണ്. കണക്കുകൾ ഇപ്രകാരമാണ്, ജൂതരിൽ ആയിരുന്നു അന്ന് ഏറ്റവും കൂടുതൽ വിദ്യാഭ്യാസ നിലവാരം ഉണ്ടായിരുന്നത്. തൊട്ടുതാഴെ യഥാക്രമം ഹിന്ദു വിഭാഗവും ക്രിസ്ത്യൻ വിഭാഗവും, മുഹമ്മദീയരും എന്നിങ്ങനെയായിരുന്നു.  ജൂത,  ക്രിസ്ത്യൻ പള്ളികളോട്  ചേർന്ന് പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസം നൽകുന്ന പള്ളിക്കൂടങ്ങൾ അന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇന്നത്തെ എറണാകുളം ജില്ലയിലെ കണയന്നൂർ താലൂക്ക്  ആയിരുന്നു അക്കാലത്ത് ഏറ്റവും ഉയർന്ന വിദ്യാഭ്യാസ നിലവാരം പുലർത്തിയിരുന്ന പ്രദേശം. 1840 മുതൽ 1856 വരെ കൊച്ചി ദിവാനായിരുന്ന ശങ്കരവാര്യരുടെ കാലത്താണ് വിദ്യാഭ്യാസ മേഖലയിൽ

ഒളിംപിക്സിന്റെ  ചരിത്രത്തിൽ സ്വർണ്ണലിപികളാൽ   കൊത്തി വെക്കപ്പെട്ട  ഇടം  കൈയ്യൻ, " കരോലി ടാക്കസ് ".   കരോലി ടാക്കസ്  എന്ന പേര്  ആദ്യമായി കേൾക്കുന്നത്  നാലുവർഷം  മുമ്പ് യാദൃശ്ചികമായി  നടത്തിയ യൂട്യൂബ് തിരച്ചിലിനിടെ ആണ്.  ആ തിരച്ചിൽ എന്നെ,  കൊണ്ടെത്തിച്ചത്  സന്ദീപ് മഹേശ്വരി എന്ന മോട്ടിവേഷൻ സ്പീക്കറുടെ ചാനലിൽ ആണ്.   ഊർജ്ജസ്വലതയോടെ അദ്ദേഹം കരോലിന്റെ കഥ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആ എട്ട് മിനിറ്റുകളോളം  വരുന്ന വീഡിയോ എന്തോ വല്ലാത്ത ഒരു ആവേശം ആണ് എനിക്ക്  പകർന്ന് തന്നത്.  ഇന്നും  എന്റെ ഫോൺ ഗാലറിയിൽ   നാല് വർഷം മുൻപ്  ഡൗൺലോഡ് ചെയ്ത വീഡിയോ ഭദ്രമായി തന്നെ സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്.  പലപ്പോളും പ്രതീക്ഷകൾ അസ്തമച്ചു പോയി എന്ന് തോന്നുന്ന  നിമിഷങ്ങളിലെല്ലാം കരോലിൻ എന്ന ഇടംകൈയ്യൻ പിസ്റ്റൽ   ഷൂട്ടറുടെ    ജീവിതത്തെ പറ്റി  ഞാൻ ഓർക്കാറുണ്ട്.  ഹങ്കറി സൈന്യത്തിലെ ജവാൻ ആയിരുന്നു കരോലിൻ. സാധാരണ ജവാൻ എന്നതിനപ്പുറം സേനയിലെയും   രാജ്യത്തെതന്നെ  ഏറ്റവും മികച്ച പിസ്റ്റൽ ഷൂട്ടർ കൂടിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. ഹങ്കറിക്ക് വേണ്ടി പിസ്റ്റൽ ഷൂട്ടിംഗിൽ രാജ്യാന്തര മത്സരങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കുന്ന സംഘത്തിലെ അംഗമായിരുന്നു കരോലിൻ.  1